عکس‌های یک عکاس آماتور که دوربین ندارد!

یک روزی، مثل همین روزها، یک دوربین عکاسی کانون، مدل نمی‌دانم چی، برای چند ساعت، به دستم رسید. دقیقاً از آن روز به بعد بود که من تبدیل به یک عکاس حرفه‌ای شدم! عکاسی کاری است که اگر اول دبیرستان عقل داشتم، به سراغش می‌رفتم و احتمالاً الان هم عکاس معروفی بودم و لازم نبود دنبال یک نرم‌افزار کذایی بگردم که اجازه دهد مدارهایی که برای آزمایشگاه معماری کشیده‌ام را ذخیره کنم. البته کامپیوتر را هم دوست دارم، اما نمی‌دانم چرا فکر می‌کنم من آدم این کار نیستم! بگذریم. فکر کردن به اینجور چیزها برای دانشجوی سال آخر مهندسی کامپیوتر مثل سم می‌ماند.

به‌هرحال تصمیم گرفتم یک فوتوبلاگ راه بیندازم. عکس‌هایی هست که دوست دارم به همه نشان دهم. به چند آدم حرفه‌ای که نقدشان کنند و چند آدم غیرحرفه‌ای که ازشان تعریف کنند. پس این شما و این فوتوبلاگ یک عکاس آماتور که دوربین ندارد.